ریو نامنظم ترین المپیک(داستان المپیک قسمت سیزدهم)

ریودوژانیرو، برزیل، 2016

 

ریو در سال 2009 توسط کمیته بین‌المللی المپیک به دلیل پیشنهادهایی از شیکاگو، مادرید و توکیو به بازی‌ها اهدا شد. رشد بازی های ریو بیش از هر المپیاد اخیر با مشکلات بیشتری مواجه بود. مانند بسیاری از بازی‌های قرن بیست و یکم، به‌ویژه بازی‌های 2014 سوچی، المپیک ریو نیز با هزینه‌های گزاف و ساخت‌وساز که بسیار عقب‌تر از برنامه اجرا می‌شد، گرفتار شد. ورزشکاران، مربیان و گردشگران از سفر به این شهر مملو از جنایات محتاط بودند، جایی که علاوه بر این، شیوع ویروس زیکا منجر به خروج تعدادی از ورزشکاران برجسته از جمله گلف بازان روری مک ایلروی و جردن اسپیث شد. آبراهه های شهر پر از آوار و به قدری آلوده بود که سازمان بهداشت جهانی به ورزشکارانی که از آب های آزاد استفاده می کنند پیشنهاد کرد از بلعیدن آن خودداری کنند، هرگونه بریدگی در معرض آن را با باند ضد آب بپوشانند و به محض خروج از محل دوش بگیرند. کمتر از 50 روز قبل از شروع بازی ها، ایالت ریودوژانیرو "وضعیت فاجعه عمومی" را اعلام کرد، که به مقامات این امکان را می داد که خدمات عمومی ضروری را جیره بندی کنند و ایالت را واجد شرایط دریافت بودجه اضطراری فدرال کرد. علاوه بر این، رسوایی پتروبراس، اقتصاد برزیل را در آستانه بازی‌ها وارد رکود کرد.

با وجود همه این مشکلات، بازی های ریو به موقع شروع شد و در طول این دو هفته مشکلات مهم کمی وجود داشت. این بازی ها رکورد جدیدی را با حضور 205 کمیته ملی المپیک با بیش از 11000 ورزشکار در 42 رشته ورزشی به نمایش گذاشت. ورزش های قابل توجه جدیدی که برای بازی های ریو اضافه شد، گلف و راگبی هفت بودند. بازی‌های المپیک ریو همچنین اولین تیم پناهندگان متشکل از 10 ورزشکار از کشورهای مختلف جنگ‌زده بود که در آغاز بازی‌ها خانه جدیدی نداشتند.

شاید مثبت ترین نکته المپیک ریو افتتاحیه آن و ست ورزشی زنانه و مردان های جذاب بود.

 

یوسین بولت

 

مانند دو دوره قبلی، المپیک ریو با دستاوردهای بزرگترین المپیکی تمام دوران، شناگر آمریکایی، مایکل فلپس، و بزرگترین دونده تاریخ المپیک، یوسین بولت جامائیکا برجسته شد. فلپس پس از بازگشت از بازنشستگی کوتاه مدت، رکورد مجموع مدال های المپیک (28) و مدال های طلا (23) را افزایش داد. در این پیست، بولت برای سومین دوره بازی های المپیک متوالی در دوی 100 متر و 200 متر پیروز شد و اولین فردی شد که به این موفقیت دست یافت. او همچنین به عنوان عضوی از تیم امدادی 4×100 متر جامائیکا موفق به کسب یک طلا شد، که به طور موقت سه طلا در سه المپیک متوالی به او داد - قبل از افشای یک آزمایش داروی ناموفق در ژانویه 2017 توسط یکی از هم تیمی های امدادی در سال 2008 که منجر به آزمایش قبلی شد. حذف مدال امدادی با این وجود، مجموع شش طلای المپیک اسپرینت انفرادی بولت همچنان ادعای او را به عنوان سریعترین مرد تاریخ تثبیت کرد.

 

 

سیمون بایلز

فلپس تنها شناگر آمریکایی نبود که بر استخر ریو مسلط شد. کتی لدکی چهار مدال طلا (200، 400 و 800 متر آزاد و 4 200 متر امدادی) و یک نقره (4 امدادی 100 متر آزاد) کسب کرد. عملکرد او در فینال 800 متر یکی از چشمگیرترین عملکردهای تاریخ شنای المپیک بود. او تقریباً دو ثانیه از زمان رکورد قبلی جهان فاصله گرفت و بیش از 11 ثانیه سریعتر از دارنده مدال نقره به پایان رسید. سیمون مانوئل شناگر آمریکایی دو مدال طلا و دو نقره به دست آورد و برد او در 100 متر آزاد او را به اولین زن آفریقایی آمریکایی برنده طلای شنای انفرادی تبدیل کرد. آمریکایی‌ها همچنین در مسابقات ژیمناستیک زنان پیشتاز بودند زیرا سیمون بایلز اولین زن آمریکایی - و تنها پنجمین زن در تاریخ - شد که چهار مدال طلای ژیمناستیک را در یک بازی (تمرین دور، زمین، خرک و تیم) به دست آورد. چهارمین طلای بایلز در مسابقات تیمی نیز از این نظر قابل توجه بود که تیم آمریکایی با بیشترین اختلاف برد (8.209 امتیاز) در آن رقابت از زمان شروع سیستم امتیازدهی "باز" ​​در سال 2006 به پیروزی رسید.

ادمه دارد...

منبع: https://fitbodysport.ir/