فلسطین هنوز زنده است(دستان المپیک قسمت هفتم)

مونیخ، آلمان غربی، 1972

ماجرای مونیخ، بازی های المپیک 1972

تراژدی المپیک 1972 مونیخ زمانی رخ داد که هشت مجاهد فلسطینی در 5 سپتامبر به دهکده المپیک حمله کردند و بعد از درگیری دو تن از اسراییلی های حاضر در دهکده را کشتند. در جریاناین اتفاق برای آزادی 200 فلسطینی اسیر در چنگال صهیونیست ها بود و به خاطر آزادی این اسرا 9 تن دیگر از کاروان رژیم صهیونیستی نیز گروگان گرفته شدند، گاهی باید برای نجات کشور و آزادی هموطن تاوان سنگین بدهی و فلسیطینی ها این موضوع را به خوبی می دانستند .تمامی گروگان ها و همچنین فلسطینی ها در عملیات نجات نا فغرجام دولت آلمان کشته شدند و این یعنی فلسطین برای آزادی 5 شهدید دیگر داد...

 این تراژدی بازی ها را متوقف کرد و سایه ای طولانی بر بازی هایی که تا آن زمان به یاد ماندنی شادی آور بود، انداخت. در حالی که مراسم یادبود قربانیان در استادیوم المپیک برگزار شد، تمامی مسابقات به مدت یک روز به حالت تعلیق درآمد. تصمیم اوری براندیج، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک برای ادامه بازی‌ها پس از حمله با انتقادات گسترده‌ای مواجه شد. در المپیک بعدی، افزایش تدابیر امنیتی در دهکده‌های المپیک و مکان‌های مسابقات از ورزشکاران محافظت کرد، اما فضای جشن و باز را که در قلب المپیک قرار دارد، کاهش داد.

 

بیش از 7000 ورزشکار از 122 کشور جهان شرکت کردند. مسابقات دوومیدانی با اعتراض به تجهیزات، مشکلات برنامه ریزی و حوادث در پیست خدشه دار شد. والری برزوف دونده شوروی در دوی 100 و 200 متر پیروز شد، زیرا دو رقیب اصلی او با استفاده از برنامه ای با زمان شروع قدیمی، مسابقات خود را از دست دادند. لاسه ویرن از فنلاند در دوهای 5000 و 10000 متر مدال طلا را به دست آورد.

 

در این رقابت شنا، مارک اسپیتز آمریکایی که هفت مدال طلا (سه مدال در رله) کسب کرد، بازی کرد که تا آن زمان، بیشترین مدال طلا در یک المپیک تا آن زمان بود. شین گولد از استرالیا در رشته شنای زنان سه مدال طلا، یک نقره و یک برنز کسب کرد.

تیراندازی با کمان برای اولین بار از سال 1920 به بازی‌ها بازگشت و مسابقاتی برای مردان و زنان برگزار شد. اولگا کوربوت ژیمناست شوروی و واسیلی آلکسیف وزنه بردار اولین بازی های المپیک خود را در سال 1972 انجام دادند. تئوفیلو استیونسون از کوبا اولین مدال طلای بوکس خود را در بخش سنگین وزن به دست آورد.

 

اتحاد جماهیر شوروی مدال طلای بسکتبال مردان را به دست آورد و ایالات متحده را که تا آن زمان هرگز در مسابقات المپیک شکست نخورده بود، ناراحت کرد. این پیروزی پس از اینکه مقامات بازی مسابقه را به مدت سه ثانیه تمدید کردند و به شوروی ها فرصت دادند تا سبد نهایی را به ثمر برسانند و 51–50 برنده شوند، با بحث و جدل همراه شد. تیم ایالات متحده که نتیجه نهایی را ناعادلانه می‌دانست، در مراسم پیروزی شرکت نکرد، مدال نقره خود را رد کرد و اعتراض رسمی خود را بی‌فایده اعلام کرد.

 

مونترال، کبک، کانادا، 1976

بازی های 1976 علیرغم تولید 32 رکورد جهانی و انبوهی از نمایش های به یاد ماندنی، توجه بیشتری را به مشکلات ظاهری جنبش المپیک جلب کرد. 26 کشور، عمدتاً آفریقایی، زمانی که کمیته بین‌المللی المپیک درخواست آنها را برای محرومیت نیوزیلند که تیم ملی راگبی آن اخیراً در آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید برگزار کرده بود، رد کرد، بازی‌ها را تحریم کردند. زمانی که کانادا که جمهوری خلق چین را رسماً به رسمیت شناخت، تایوان را بایکوت کرد و اجازه نداد تایوان در بازی‌ها به عنوان جمهوری چین معرفی شود. سوالاتی در مورد یکپارچگی خود مسابقه مطرح شد. بسیاری از ورزشکاران - به ویژه زنان شناگر آلمان شرقی - مشکوک به استفاده از استروئیدهای آنابولیک برای افزایش عملکرد خود بودند. همچنین این نگرانی وجود داشت که روحیه آماتور بازی ها به دلیل نفوذ تجاری فزاینده بر ورزش در غرب و کنترل فراگیر دولت بر ورزشکاران در کشورهای بلوک شرق تضعیف شده باشد. بازی‌های مونترال یک فاجعه مالی بود و باری از بدهی را بر دوش مردم کانادا و کبک گذاشت که چندین دهه ادامه داشت، از لباس ورزشی زنانه و ست ورزشی زنانه که انتظار فروش آن میرفت تا مسائل مالی دیگر که همگی شکست خورد.

 

بیش از 6000 ورزشکار به نمایندگی از 92 کشور به رقابت پرداختند. در رقابت‌های دوومیدانی سه مدال طلای دوگانه داشت: دونده مسافت لاسه ویرن از فنلاند در سال 1972 دوبل خود را در دوی 5000 و 10000 متر تکرار کرد. آلبرتو خوانتورنا کوبایی در دوی 400 و 800 متر پیروز شد. و تاتیانا کازانکینا، دونده شوروی، در دوهای 800 و 1500 متر مدال طلا را به دست آوردند. والدمار سییرپینسکی آلمان شرقی اولین مدال طلای متوالی خود در ماراتن المپیک را به دست آورد. ادوین موزس مانع افسانه ای از ایالات متحده اولین مدال طلای خود را به دست آورد.

 

شنا تحت سلطه مردان آمریکایی و زنان آلمان شرقی بود. مردان آمریکایی به رهبری جان نابر (کسی که چهار مدال طلا کسب کرد) در همه مسابقات به جز یک مسابقه پیروز شدند و 11 رکورد جهانی را ثبت کردند. کورنلیا اندر، برنده چهار مدال طلا، تیم آلمان شرقی را رهبری کرد که در 10 مسابقه از 11 مسابقه انفرادی انجام شد و هشت رکورد جهانی را به نام خود ثبت کرد.

 

نادیا کومانچی از رومانی سه مدال طلا کسب کرد و در ژیمناستیک هفت بار امتیاز کامل 10 را به دست آورد. بانوان برای اولین بار در رشته بسکتبال و قایقرانی به رقابت پرداختند. پرتی کارپینن از فنلاند اولین مدال طلای حرفه ای خود را در قایقرانی به دست آورد. تیم بوکس ایالات متحده با بازی لئون و مایکل اسپینکس و ری ، در 5 بخش از 11 بخش قهرمان شد.

 

ادامه دارد...

منبع: https://fitbodysport.ir/